De eerste nieuwsbrief  nieuwe-stijl uit Gambia.

 

dorps plaatje

Het is fris, ook hier, Wilma heeft kippevel en draagt 3 lagen kleding.

Rond het middag-uur is het wel lekker warm (graadje of 28) maar

vroeg in de ochtend en in de avond is het fris en waait er een koud

windje.

Soms is het een hele dag bewolkt en is het weer bijna nederlands te noemen.

Iedereen klaagt over verkoudheid en draagt dikke jassen, behalve ik natuurlijk..

 

Het bouwen in Tanjeh gaat z’n gangetje, De bouwers waren even terug naar

de provincie gegaan voor Tobaski (slachtfeest) en plakten er en-passant

nog even een weekje vakantie aan vast.

Niet erg tot mijn genoegen, daar ze mijn tijd verspillen, dus dat heb ik ze wel

even laten merken…

Gelukkig hoef ik m’n beklag alleen maar bij Yaya te doen;  Hel en verdoemenis

worden verder volautomatisch door Yaya en Uncle over de nietsvermoedende

bouwvakkers uitgestort.

Met nederige excuses en beloften tot beterschap ten gevolge.

 

Buurman Simon houdt me ondertussen aardig bezig..

Zelfs nu zover dat als ik ‘smorgens even langs ga om een paar bananen

af te leveren,hij al klaar zit met z’n kladblok waarop hij puntsgewijs een

paar klusjes opsomt;

"Goed dat je effe komt,heb je een beetje verstand van loodgieteren?"

5 minuten later probeer ik met een aftandse waterpomptang een wastafel

te repareren.

Dan zit er nog een dingetje klem in de lamineer-machine en of ik al heb nagedacht

over de opening van het internetcafé?

Zal ik even uitleggen: Simon bekostigd uit eigen zak een internetcafé voor

blinden en slecht-zienden. Hij heeft daarvoor uit engeland een prachtig vertaal-

programma meegenomen waarmee tekst op het beeldscherm in het engels

wordt voorgelezen. Het gebouw is inmiddels in aanbouw en wordt gevestigd

op de compound waar wij met Simon als buurman een huisje huren.

De opening is gepland voor 11 maart, Simon zelf komt 3 maart terug uit europa,

dus of ik "effe" wat kan regelen m.b.t. de opening.

 

Wat ik ook even moet vermelden is dat hoewel Simon de oprichter is van

Kingfishertrust-Gambia, de president van de stichting een Gambiaan is;

Captain Lamin Saine, Captain Saine is blind, vandaar de aandacht van Simon hiervoor.

Captain Saine is ook een hoge piet in de N.I.A. De geheime dienst in Gambia.

Niet alleen oppassen met mijn kritiek op de regering hier, maar ook een bron

van nuttige kontakten met de plaatselijke bobo’s, tot de vice-president aan toe!

 

Simon heeft (waarschijnlijk door zijn lange verblijf in engeland) niet alleen het

uiterijk van Winston Churchill, maar ook zijn stemgeluid.

Een klop op zijn deur (mits hard genoeg,hij is lichtelijk doof) wordt altijd gevolgd

door een daverend " YES!!!!!COME IN!!!"

Soms tot verstijvende schrik van de keurig buitenwachtende Gambiaan,

Of de inmiddels binnengekomen Gambiaan wordt iets te vrijpostig en vraagt

net iets teveel van het geduld van Simon; "GET OUT!!!.....AND STAY OUT!!!"

vergezeld dan een hals over kop uit de deur tuimelend slachtoffer.

Kortom... een smaakmaker.

 

Ik zit op ons achterplaatsje te schilderen, plaatjes hardboard van A4 formaat,

zwarte verf, leitjes voor een schooltje in het binnenland, klusje van Simon,

hij zat er een beetje mee, dus schuur en verf ik 177 plaatjes…

Hagedisje op de muur, onwaarschijnlijk klein rood vogeltje hupt in het rond,

De lucht is strakblauw, in de palmbomen verderop zitten prachtige witte vogels

Wat ga je daar nou doen?? De vraag die ik in nederland wel 1000 keer gehoord

heb……moet ik nu wel een beetje om glimlachen….

Heb op de Fajara craft market inmiddels een mooi houten vlindertje gemaakt.

Gewoon om beetje bezig te blijven, maar al zeg ik het zelf; ziet er aardig uit.

 

 Dit zijn de 2 djembe’s (trommels) die ik inmiddels gemaakt heb,

De grote heet Unity-drum en heeft een apart gevlekt velletje,

de kleinere heb ik aan de onderkant uitgebeiteld in platte knopen

 

 en heet (toepasselijk) nutcase

 

 

En zo blijven we lekker bezig. Wilma heeft de fiets van een nederlandse vriendin

hier kunnen lenen en crost af en toe lekker op en neer naar de craft market.

Dan moeten er nog boodschappen gehaald worden, de was doen,

eten koken, bezoek ontvangen, kortom…..we hebben het druk!!!

Groetjes ook van nachtwaker Ebrahim

Maar ja,… je hebt natuurlijk niet altijd een camera bij de hand,… en dat is soms erg jammer…

Een wit plastic tuinstoel, zitting gescheurd, zou bij ons allang bij het grof-vuil

zijn gezet.., hier keurig aan elkaar gestikt. Als de stoel nog 3 poten heeft kun je hem nog

best tegen een boom zetten, als hij nog 2 poten heeft ook.

Binnenkort toch ’s stoppen met roken, sigaretten zijn hier akelig goedkoop,

een pakje voor 50 eurocent, (prijzen zijn pas nog verhoogd!) dus dat is niet echt een

aanmoediging om te stoppen. Aan de andere kant; er wordt hier niet echt positief

tegen roken aangekeken, (de meeste vrouwen roken hier nog stiekem) en Yaya is

ook een fervent niet-roker dus wat dat betreft aanmoediging genoeg.

 

Gelukkig hebben we een goede dokter, een afrikaanse kruidendokter dus….

Niet te lacherig over doen; inmiddels hebben we genoeg ervaring hier in Gambia

om te weten dat sommige medicijnen hier al duizenden jaren gebruikt worden en

dat geen blanke ooit slim genoeg is geweest om hier onderzoek naar te doen.

Wilma heeft bijvoorbeeld bronchitis, iets wat bij verkoudheden wel eens wil opspelen.

Ze gebruikt daarvoor westerse middelen zoals z.g.Turbo-inhalers.

Deze halen het toch niet bij het effekt van 1 fles "bushwater",gemaakt van boomwortels

en stukjes hout gekookt in water en 2 maal daags een glaasje.

Binnen 3 dagen klachtenvrij.

 

The Free Internet Cafe for the Blind & Visually Impaired, the first in the whole of Africa, which opens the World Wide Web, making The Gambia a leading light in Africa, with this technology by allowing free and total access to surf the net send and receive emails and for students to enhace their studies with the aid of this pioneering software. No more do they need to rely on a third party to read to them newspapers, magazines, books, letters and world wide information.